Cztery Wieki Historii i Tradycji

Od momentu powstania Kolegium Jezuickiego w 1586 roku, przez burzliwe czasy zaborów, okupacji i przemian ustrojowych, nasza szkoła zawsze miała swoich liderów – rektorów, inspektorów i dyrektorów, którzy czuwali nad jej rozwojem, poziomem nauczania oraz wychowaniem młodzieży.

Na przestrzeni 440 lat władze szkoły reprezentowali wybitni duchowni, pedagodzy i społecznicy. W różnych epokach historycznych pełnili oni kluczową rolę w zachowaniu tożsamości placówki, dbając o wysoki poziom nauki i wartości, które do dziś są fundamentem „Staszica”.

Wśród nich znajdują się m.in.:

  • Rektorzy Kolegium Jezuickiego Większego w XVI–XVIII wieku,

  • Inspektorzy i dyrektorzy z czasów Komisji Edukacji Narodowej,

  • Dyrektorzy działający w okresie zaborów, II Rzeczypospolitej, okupacji niemieckiej, PRL oraz współczesnej Polski.

To właśnie ich wizja, determinacja i oddanie sprawiły, że I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Lublinie nieprzerwanie kształci młodych ludzi, wychowując kolejne pokolenia odpowiedzialnych obywateli.

Kolegium Jezuickie Większe

Rektorami byli m.in.

  • Ks Stanisław Warszewicki
  • Jan Korczewski
  • Wacław Krzykowski
  • Jędrzej Strzemeski
  • Wojciech Bystrzonowski
  • Maciej Szemek

Czasy Komisji Edukacji Narodowej

Szkoła Wojewódzka Lubelska 1774-1780

  • Rektor – Maciej Szembek

Szkoła Narodowa Większa Województwa Lubelskiego 1780-1781

  • Rektor – Ks. Antoni Józef de Camelin

Szkoła Większa Wydziału Lubelskiego 1781-1794

  • Rektor – Ks. Antoni Józef de Camelin
  • Rektor – Ks. Franciszek Salezy Jezierski
  • Rektor – Ks. Wincenty Treffeler
  • Rektor – Ks. Seweryn Wedykowski

Zabór Austriacki

Szkoła Wydziałowa Lubelska 1795 – 1802

  • Rektor – Ks. Seweryn Wedykowski

Cesarsko-Królewskie (C.K.) Gimnazjum 1803 – 1809

  • Rektor – Walery Rolny

Księstwo Warszawskie

Departamentowa Szkoła Lubelska 1810 – 1815

(20.VII.1814 r. pierwsze egzaminy maturalne)

  • Rektor – Andrzej Smolikowski

Królestwo Polskie

Szkoła Wojewódzka Lubelska 1816 – 1831

  • Rektor – Andrzej Smolikowski
  • Rektor – Ignacy Neuburg

Zabór Rosyjski

Szkoła Wydziałowa 1831 – 1833

  • Rektor – Ignacy Neuburg

Gimnazjum Wojewódzkie 1833 – 1840

  • Dyrektor – Ignacy Neuburg
  • Dyrektor – Daniel Truskolaski
  • Dyrektor  – Bonifacy Kobyliński
  • Dyrektor – Kazimierz Nahajewicz
  • Inspektor – Bonifacy Kobuyliński
  • Inspektor – Dementy Kaliszewski

Gimnazjum Gubernialne 1840 – 1862

  • Dyrektor – Piotr Sijanow
  • Dyrektor – baron Jon von Kaulbars
  • Dyrektor – Józef Skłodowski
  • Dyrektor – Józef Żuchowski
  • Inspektor – Benedykt Wierzbicki
  • Inspektor – Piotr Maruszewski
  • Inspektor – Józef Krysiński

Liceum Lubelskie 1862 – 1864

  • Rektor – Józef Żuchowski

Lubuskie Gimnazjum Męskie 1864 – 1905

  • Inspektor – Józef Żuchowski
  • Inspektor – Adrian Koptyłow
  • Inspektor – Aleksiej Chudzynskij
  • Dyrektor – Mikołaj Siengalewicz
  • Dyrektor – Jewgienij Chudzynskij
  • Dyrektor – Nikołaj Tokariow
  • Dyrektor – Iwan Wierieszczagin
  • Dyrektor – Wasilij Szimanowskij

Trzyklasowa Szkoła Średnia im. Stanisława Staszica 1905 – 1906

  • Dyrektor – Gracjan Chmielewski
    Czarno-białe zdjęcie portretowe przedstawia starszego mężczyznę, sfotografowanego od klatki piersiowej w górę. Mężczyzna patrzy lekko w lewo, poza kadr, z łagodnym, zamyślonym wyrazem twarzy. Twarz jest podłużna, z wysokim czołem i głęboko osadzonymi oczami. Mężczyzna ma bardzo rzadkie włosy na czubku głowy, natomiast po bokach głowy pozostało ich nieco więcej – są jasne, cienkie i przylegają do skóry. Charakterystycznym elementem wyglądu jest jego długa, gęsta broda – biała lub siwa – o pełnej, naturalnej strukturze, sięgająca poniżej szyi. Broda przechodzi w równie gęste wąsy, które zakrywają górną wargę. Całość nadaje twarzy dostojny, uczony wygląd. Mężczyzna nosi małe, okrągłe okulary o cienkich metalowych oprawkach. Okulary spoczywają nisko na nosie. Jego oczy są lekko przymrużone, a spojrzenie spokojne, kontemplacyjne. Nos jest prosty i wydatny. Ubrany jest elegancko: ma na sobie jasną koszulę z kołnierzykiem, ciemną marynarkę oraz ciemny krawat z wyraźnym węzłem. Styl ubioru i brody wskazuje na zdjęcie wykonane najprawdopodobniej w drugiej połowie XIX wieku lub na początku XX wieku. Tło zdjęcia jest neutralne, delikatnie rozmyte – może być to ściana lub materiał – nie zawiera żadnych szczególnych detali, co koncentruje całą uwagę na postaci. Całe zdjęcie ma charakter poważny i formalny, być może wykonane zostało z okazji jubileuszu, publikacji naukowej lub jako oficjalny portret osoby znaczącej w swoim środowisku.
    Urodził się w 1840 r. w Kraśniku. Gimnazjum Męskie w Lublinie ukończył w 1861 r. Studia wyższe podjął w Instytucie Politechnicznym w Puławach. Podczas powstania styczniowego walczył m.in. w oddziałach Frankowskiego i Langiewicza. Brał udział w bitwach pod Kaniwolą, Chruśliną i Żyrzynem. Po powstaniu pozostawał pod nadzorem policji. Stopień magistra nauk przyrodniczych uzyskał w warszawskiej Szkole Głównej. Przez blisko 40 lat uczył bez przerwy w szkołach warszawskich. W 1905 r. przeszedł na emeryturę i osiadł w Sadurkach pod Lublinem. W 1906 r. objął stanowisko dyrektora nowej, prywatnej szkoły polskiej w Lublinie, o której otwarcie występowała spółka cywilna. Jako dyrektor prowadził szkołę im. Staszica do 07.05.1919 r. tj. do chwili przekazania jej władzom państwowym. Był pierwszym prezesem Oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w Lublinie.
    Gracjan Chmielewski był kawalerem Krzyża „Virtuti Militari”. Zmarł 17.05.1930 r. w Wymysłowie.

Ośmioklasowa Prywatna Szkoła Fililogiczna im. Stanisława Staszica 1906 – 1915

  • Dyrektor – Gracjan Chmielewski

Okupacja Austriacka

Ośmioklasowa Prywatna Szkoła Filologiczna im. Stanisława Staszica 1915 – 1918

  • Dyrektor – Gracjan Chmielewski

II Rzeczpospolita

Ośmioklasowa Prywatna Szkoła Filologiczna im. Stanisława Staszica 1918 – 1919

  • Dyrektor – Gracjan Chmielewski

Państwowe Gimnazjum im. Stanisława Staszica 1919 – 1937

(gimnazjum niższe, klasy I-III I gimnazjum wyższe, klasy IV-VIII)

  • Dyrektor – Wiktor Strzembosz
    To czarno-białe zdjęcie portretowe przedstawia mężczyznę – tę samą osobę, co na poprzednim zdjęciu – w ujęciu popiersia, skierowaną nieco w prawo względem obiektywu. Tło jest jednolite i ciemne, dzięki czemu postać jest wyraźnie widoczna.Opis postaci: Mężczyzna ma wysokie czoło, krótkie, ciemne włosy zaczesane do tyłu, a linia włosów wyraźnie cofnięta – sugerująca początki łysienia. Twarz pociągła, cera jasna, czoło i kości policzkowe dobrze widoczne. Ma regularne rysy twarzy, oczy wąskie, nos prosty i dość długi. Usta zamknięte, z cienkimi, ciemnymi wąsami nad górną wargą, które są przycięte starannie i symetrycznie. Mężczyzna nie ma brody.Na szyi widoczny jest wysoki kołnierz białej koszuli z charakterystycznymi, szeroko rozstawionymi końcami. Ma założony ciemny krawat lub muszkę oraz trzyczęściowy garnitur: marynarkę, kamizelkę i koszulę. Styl ubioru sugeruje, że zdjęcie zostało wykonane na początku XX wieku, prawdopodobnie w latach 1910–1930. Garnitur jest ciemny, najpewniej czarny lub granatowy, uszyty z gładkiego materiału.Wyraz twarzy i postawa: Mężczyzna patrzy lekko w bok, z wyrazem skupienia i powagi. Twarz jest spokojna, ale zarysowane mięśnie żuchwy sugerują siłę charakteru. Postawa wyprostowana, świadcząca o pewności siebie i stanowczości.Cel zdjęcia: Prawdopodobnie zdjęcie wykonane zostało do celów oficjalnych – np. do dokumentów, albumu, publikacji szkolnej lub państwowej. Portret ten ma klasyczny charakter urzędowy lub edukacyjny.Podsumowanie: Zdjęcie przedstawia osobę z przełomu XIX i XX wieku, najpewniej nauczyciela lub urzędnika wyższego szczebla – z dużym prawdopodobieństwem jest to ponownie Wiktor Strzembosz, pierwszy dyrektor Gimnazjum Państwowego im. Staszica w Lublinie. Styl ubioru i charakter zdjęcia wskazują na osobę o wysokim statusie społecznym, cieszącą się szacunkiem.
  • Dyrektor – Kazimierz Tułodziecki
  • Dyrektor – Zygmunt Kukulski
    Czarno-białe zdjęcie portretowe przedstawia mężczyznę w średnim wieku, ujętego w pozycji siedzącej, zwróconego delikatnie w lewo, ale patrzącego bezpośrednio w stronę obiektywu. Ujęcie obejmuje górną część jego sylwetki – od klatki piersiowej wzwyż. Mężczyzna ma owalną, pełną twarz z łagodnym, spokojnym wyrazem. Jego oczy są półprzymknięte, spojrzenie neutralne, usta zamknięte, bez wyraźnego uśmiechu. Głowa jest niemal całkowicie łysa na górze – widoczna jest gładka, wypolerowana powierzchnia czaszki. Włosy pozostały jedynie po bokach i z tyłu głowy – są krótkie i ciemne, starannie przystrzyżone. Mężczyzna nosi cienkie okulary z metalowymi oprawkami, które podkreślają jego intelektualny wizerunek. Nos jest prosty i dość szeroki, policzki pełne, a podbródek mocno zarysowany. Ubrany jest bardzo elegancko: ma na sobie ciemny garnitur, białą koszulę z klasycznym kołnierzykiem oraz krawat – wzorzysty, prawdopodobnie w ciemnych odcieniach, choć szczegóły wzoru nie są wyraźne ze względu na kontrast zdjęcia. Tło jest jednolite, ciemnoszare i całkowicie neutralne – pozbawione jakichkolwiek szczegółów czy elementów. Zdjęcie ma charakter formalny, najprawdopodobniej wykonane zostało w studio fotograficznym. Styl ubioru oraz ogólna estetyka zdjęcia sugerują, że fotografia pochodzi z pierwszej połowy XX wieku, być może z lat 20. lub 30. Postać na zdjęciu prezentuje się jako osoba poważna, zaufana, być może nauczyciel, naukowiec, urzędnik lub przedstawiciel zawodu wymagającego wysokiej kultury osobistej.
    Urodził się 02.05.1890 r. w Jaśle. Ukończył Państwowe Gimnazjum Klasyczne im. Króla St. Leszczyńskiego w Jaśle (1909r.). Przez rok studiował prawo, a następnie polonistykę i pedagogikę na Wydziale Filozoficznym UJ (1910-1914). Pracę nauczycielską w Gimnazjum św. Anny w Krakowie przerwała służba wojskowa (1914r.). Przez dwa lata walczył na froncie rosyjskim w 3 pułku cesarskich strzelców tyrolskich. Wrócił jako inwalida wojenny (rana nogi). Doktorat obronił w 1917 r. W roku 1920 przeniósł się do Lublina i objął stanowisko z-cy profesora, a później profesora pedagogiki w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Równocześnie w Państwowym Gimnazjum im. St. Staszica uczył języka polskiego i historii. Habilitował się w 1923 r. na Uniwersytecie im. J. Kazimierza we Lwowie. W roku szkolnym 1929/1930 objął obowiązki dyrektora w Państwowym Gimnazjum im. St. Staszica, chcąc m.on. zrealizować swoje koncepcje wychowawcze. Po roku, bez podania istotnych przyczyn, pozbawiono go stanowiska. Był m.in. prezesem Komitetu przygotowującego jubileusz 100-letniej rocznicy śmierci St. Staszica, Komitetu Budowy Pomnika J.Kochanowskiego, Towarzystwa Przyjaciół Nauk. W sierpniu 1939 r. wyjechał do Chicago na Wystawę Światową. Wybuch II wojny światowej pokrzyżował mu plany powrotu do kraju. Schronił się w Anglii, a później w Szkocji. Objął wykłady i ćwiczenia (1942r.) w Studium Pedagogicznym przy Uniwersytecie w Edynburgu dla urlopowanych z wojska nauczycieli Polaków. Zmarł nagle w Peebles 04.01.1944 r.
  • Dyrektor – Tadeusz Moniewski
    Czarno-białe, lekko rozmazane zdjęcie portretowe przedstawia mężczyznę w średnim wieku, ujętego od klatki piersiowej wzwyż. Jego twarz skierowana jest na wprost, lekko zwrócona w lewo względem widza. Zdjęcie ma dość niską jakość – kontrast i ostrość są ograniczone, przez co detale są lekko zamglone, jednak ogólny wygląd postaci jest rozpoznawalny. Mężczyzna ma regularne rysy twarzy, wyraźnie zarysowane kości policzkowe i prosty nos. Usta są zamknięte, wyraz twarzy poważny, neutralny, bez uśmiechu. Posiada wąsy – cienkie, ale wyraźnie zaznaczone, pokrywające górną wargę. Oczy są ciemne, nieco zasłonięte cieniem, ale patrzą bezpośrednio przed siebie. Włosy są przycięte krótko i uczesane schludnie, zaczesane na bok. Linia włosów jest regularna, z lekkim zakolem po bokach. Włosy są ciemne, a całe czoło gładkie i szerokie. Mężczyzna ubrany jest formalnie: ma na sobie jasną koszulę z kołnierzykiem, krawat oraz ciemną marynarkę. Krawat ma widoczny, ale nieostry wzór. Kołnierzyk koszuli odstaje lekko nad klapami marynarki. Tło zdjęcia jest całkowicie ciemne, jednolite, bez żadnych widocznych elementów, co dodatkowo skupia uwagę na twarzy. Zdjęcie najprawdopodobniej zostało wykonane w pierwszej połowie XX wieku, być może w okresie międzywojennym. Jego styl wskazuje na oficjalny lub dokumentacyjny charakter – może to być fotografia legitymacyjna, urzędowa, bądź wykonana do publikacji prasowej lub archiwum.
    Urodził się 23.01.2901r. w Warszawie. Ukończył w 1918r. Prywatne Gimnazjum Męskie im. Z. Wielopolskiego w Warszawie. Brał udział w szkolnych, konspiracyjnych organizacjach niepodległościowych, za co był karany przez władze niemieckie. W listopadzie 1918 r. wstąpił jako ochotnik do formującego się w Cytadeli Warszawskiej Dywizjonu Artylerii, skąd w styczniu 1919 r. został wysłany na front litewsko-białoruski. Walczył na Podlasiu i Wołyniu jako bombardier – kapral i plutonowy. W uznaniu zasług wojennych otrzymał Krzyż Walecznych oraz medal – Polska Swemu Obrońcy. Po demobilizacji w 1920 r. rozpoczął studia historyczne na Wydziale Filozoficznym UW. W toku studiów był czynnym członkiem organizacji studenckich, redagował miesięcznik „Dla Polski”. Pracę nauczycielską rozpoczął w 1922 r. w Siedlcach, a w 1924 r. zdał egzamin nauczycielski z historii. Prowadził tam szeroką działalność społeczną i publicystyczną. Od 01.09.1924 r. został dyrektorem I Państwowego Gimnazjum im. St. Staszica w Lublinie. W 1932 r. awansował na stanowisko okręgowego wizytatora Szkół. Powrócił jednak do Szkoły w 1933 r. i pełnił funkcję dyrektora do dnia 09.11.1939 r. Za jego czasów zbudowano nowy gmach szkoły. Poza Szkołą pracował w wielu organizacjach społeczno-politycznych. Był wiceprezesem Zarządu Okręgu ZHP, radnym miasta Lublin, członkiem BBWR. Aresztowany 09.11.1939 r. został osadzony na Zamku i rozstrzelany w pierwszej grupie dziesięciu zakładników w dniu 23.12.1939 r.
  • Dyrektor – Feliks Wojciechowski
  • Dyrektor – Piotr Krechowicz
  • Dyrektor – Tadeusz Moniewski

I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Stanisława Staszica 1937 – 1939

(klasy gimnazjum starego i nowego typu oraz klasy liceum o profilu humanistycznym i matematyczno-przyrodniczym)

  • Dyrektor – Tadeusz Moniewski

W dniu 17 września 1939 roku Niemcy wdarli się do Lublina. Gmach Szkoły został zajęty przez Wehrmacht. Na początku października zajęcia odbywały się w prywatnym mieszkaniu Dyrektora T. Moniewskiego, a następnie w Liceum i Gimnazjum im. J. Zamoyskiego, potem w Gimnazjum Sióstr Kanoniczek, wreszcie w baraku szkoły powszechnej przy ul. Długosza, gdzie 9.XI.1939 roku został aresztowany Dyr. T. Moniewski z kilkoma nauczycielami. Dyrektora Tadeusza Moniewskiego rozstrzelano 23.XII.1939 roku, z grupą pierwszych lubelskich zakładników, przy Cmentarzu Żydowskim (ul. Kalinowszczyzna). W okresie okupacji hitlerowskiej uczniowie ze „Staszica” uczyli się na tajnych kompletach, które prowadzili nauczyciele Szkoły m.in. profesorowie – Eugeniusz Santocki, Felicja Jarosławska, Franciszek Szabelski, Tadeusz Lewacki. Duża część uczniów Szkoły uczestniczyła w kompletach prowadzonych przez Prof. J. Mally w Liceum i Gimnazjum im. Unii Lubelskiej oraz w ośrodku tajnego nauczania prowadzonym przez Prof. A. Paciorka w Liceum i Gimnazjum im. J. Zamoyskiego.

Polska Rzeczpospolita Ludowa

I Państwowe Liceum i Gimnazjum im. Stanisława Staszica 1944 – 1950

  • Dyrektor – Tadeusz Lewacki
    Czarno-białe zdjęcie portretowe przedstawia mężczyznę w średnim wieku lub starszego, ujętego od klatki piersiowej w górę. Mężczyzna patrzy lekko w prawo z powagą i skupieniem. Ma okrągłą twarz i wysokie czoło. Górna część jego głowy, zwłaszcza po bokach i z tyłu, jest wyraźnie łysa, z niewielką ilością włosów pozostających tylko na dolnej części czaszki, z tyłu głowy i nieco nad uszami. Skóra głowy jest gładka i lśniąca. Mężczyzna nosi grube, ciemne okulary z zaokrąglonymi, dość dużymi oprawkami. Szkła są grube, co powoduje lekkie zniekształcenie widocznych za nimi oczu. Oczy są szeroko otwarte, a spojrzenie wydaje się intensywne i skupione, skierowane nieco w bok, poza kadr. Nos mężczyzny jest prosty i dość duży, a usta zamknięte i neutralnie ułożone. Na twarzy nie ma zarostu. Szyja jest krótka i mocna. Ubrany jest elegancko: ma na sobie białą koszulę z kołnierzykiem, ciemny krawat oraz ciemną marynarkę. Tło zdjęcia jest jednolite i rozmyte, co kieruje całą uwagę na postać. Zdjęcie prawdopodobnie pochodzi z połowy XX wieku i może mieć charakter formalny, jak np. portret urzędowy, akademicki lub pamiątkowy. Zdjęcie wykonane w stylu klasycznego portretu studyjnego – brak jakichkolwiek dodatkowych elementów w tle lub ozdób.
    Urodził się 17.09.1906 r. w Warszawie. Uczył się w gimnazjum w Kijowie i Równem, gdzie w 1927 r. uzyskał maturę. W 1932 r. na UW uzyskał stopień magistra filozofii w zakresie matematyki. Rok później ukończył roczne Studium Pedagogiczne. Od 12-go roku życia należał do harcerstwa. W 1933 r. przeniósł się do Lublina i został nauczycielem w Gimnazjum i Liceum im. St. Staszica. Kontynuował także działalność harcerską, będąc od 1935 r. komendantem Hufca Harcerzy Lublin 1; później zaś – do wybuchu wojny – członkiem Komendy Chorągwi Lubelskiej Harcerzy. W okresie okupacji uczył w szkołach handlowych w Lublinie i w Szkole Rolniczo-Hodowlanej w Klementowicach. W sierpniu 1944 r. powrócił do Lublina i rozpoczął organizowanie Liceum im. St. Staszica, gdzie przez rok pełnił obowiązki dyrektora Szkoły. Po trzyletniej przerwie, w 1948 r., powrócił do Liceum. Był dyrektorem szkoły do września 1968 r., z sześcioletnią przerwą, podczas której był wizytatorem Wydziału Oświaty PWRN. Zmarł 02.12.1974 r. w Lublinie

V Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica 1951 – 1961

  • Dyrektor – Franciszek Majder
  • Dyrektor – Tadeusz  Lewacki

Rzeczpospolita Polska

I Liceum im. Stanisława Staszica od 1961 roku

  • Dyrektor – Tadeusz Lewacki
  • Dyrektor – Wiesław Pisarski
  • Dyrektor – Alicja Grączewska
  • Dyrektor – Adam Sikorski
  • Dyrektor – Władysław Swół
  • Dyrektor – Jerzy Janowski
    Czarno-białe zdjęcie portretowe przedstawia mężczyznę w średnim wieku, ujętego od klatki piersiowej wzwyż, w pozycji frontalnej. Mężczyzna patrzy prosto w obiektyw z poważnym, spokojnym wyrazem twarzy. Ujęcie jest wyraźne i ostre, co pozwala na łatwe rozpoznanie szczegółów. Twarz mężczyzny ma owalny kształt z gładkim czołem i wyraźnie zarysowanymi brwiami. Jego spojrzenie jest skupione, oczy średniej wielkości, osadzone symetrycznie. Ma charakterystyczny, gęsty i ciemny wąs, który zajmuje całą szerokość nad górną wargą. Jego nos jest prosty, średniej długości, a usta zamknięte, neutralnie ułożone. Policzki są pełne, podbródek łagodnie zaokrąglony. Włosy mężczyzny są ciemne, gęste, zaczesane na bok. Linia włosów jest łagodna, z lekkim cofnięciem w okolicach skroni, ale bez oznak łysienia. Ma krótkie bokobrody, które płynnie łączą się z włosami. Mężczyzna ubrany jest elegancko: ma na sobie jasną koszulę z kołnierzykiem, krawat o geometrycznym wzorze (prawdopodobnie kratka lub delikatne paski) oraz ciemną marynarkę o fakturze sugerującej grubszą tkaninę – może to być wełna lub tweed. Tło zdjęcia jest jednolite i jasne, prawdopodobnie białe lub bardzo jasnoszare, co nadaje zdjęciu czysty, formalny charakter. Styl fotografii oraz ubiór sugerują, że zdjęcie pochodzi z końca XX wieku, być może z lat 80. lub 90. Zdjęcie ma typowy charakter fotografii urzędowej lub akademickiej – mogło być wykonane na potrzeby dokumentów, publikacji naukowej lub materiałów promocyjnych. Całość kompozycji sprawia wrażenie profesjonalizmu i powagi.
    Jerzy Janowski urodził się w Lublinie w 1952 roku. Uczęszczał do Szkoły Podstawowej nr 9 w Lublinie i kontynuował naukę w III LO Unii Lubelskiej w Lublinie. W tamtym czasie aktywnie uprawiał sport, a także interesował się matematyką, literaturą piękną, fotografią i turystyką. Po ukończeniu szkoły średniej podjął studia w zakresie matematyki na UMCS w Lublinie na Wydziale Mat-Fiz-Chem. Na ostatnim roku studiów został zatrudniony w Zakładzie Funkcji Analitycznych, u profesora Jana Krzyża, gdzie pracował jako asystent i starszy asystent do 1984 roku. W czasie studiów interesował się literaturą piękną, teatrem, kinem i turystyką. Uprawiał różne sporty i grał w szachy. W 1989 roku ukończył studia podyplomowe z Matematyki z Informatyką. W latach 1984-1990 pracował jako nauczyciel matematyki w Jastkowie, I LO w Lublinie, II LO w Lublinie, SP nr 22 w Lublinie oraz SP nr 8 w Lublinie. W 1990 roku wygrał konkurs na dyrektora I LO im Stanisława Staszica w Lublinie. W latach 1999 – 2002 pogłębiał swoją wiedzę na Politechnice Lubelskiej, gdzie ukończył Podyplomowe Studia Menadżerskie. Kontynuował naukę na Uniwersytecie w Maceracie (Włochy) zdobywając Certyfikat Międzynarodowego projektu Comeniusa oraz na Uniwersytecie Illinois (Stany Zjednoczone) uzyskując Certyfikat Zarządzania Zasobami Ludzkimi. W I Liceum Ogólnokształcącym zapoczątkował wiele wymian zagranicznych, m.in. ze szkołami w Niemczech (Wurzburg, Munster, Berlin, Kolonia), z Francją (Rennes, Lyon, Rouen), Finlandią, Ukrainą, Białorusią, Rosją, Anglią, Irlandią, USA oraz Włochami. Za jego kadencji w murach I LO gościło wielu znamienitych gości, wśród nich pisarz i historyk Norman Davies czy Polski Prezydent na uchodźctwie Ryszard Kaczorowski wraz z małżonką. Pan Jerzy Janowski zapisał szkołę do elitarnego stowarzyszenia Szkół Aktywnych i Twórczych. Za jego czasów powstał konkurs piosenki poetyckiej „Staś”, w którym wzięli udział Grzegorz Turnau czy Krzysztof Zalewski. Szkoła zarządzana przez Pana Jerzego Janowskiego stała się placówką nowoczesną i otwartą na innowacje. Pod jego opieką drużyna szkoły startowała w konkursie „Moja Szkoła Szkołą Przedsiębiorczości” zajmując pierwsze miejsce w Polsce. Otrzymana nagroda umożliwiła podciągnięcie światłowodu z UMCS. Szkoła, jako jedna z nielicznych, mogła się pochwalić posiadaniem komputerów i łącza internetowego. Kontynuując misję tworzenia placówki o charakterze międzynarodowym, utworzył w szkole oddział międzynarodowy, którego uczniowie realizują program dyplomowy IB. Klasa ta ciągle cieszy się dużym powodzeniem.
  • Dyrektor – Stanisław Stoń

Obecnie I Liceum Ogólnokształcące im. Stanisława Staszica w Lublinie to nowoczesna i dynamicznie rozwijająca się szkoła, która umiejętnie łączy tradycję z innowacją. Uczniowie odnoszą sukcesy w olimpiadach przedmiotowych – m.in. z informatyki, astronomii i fizyki – a także w konkursach szachowych na szczeblu wojewódzkim i ogólnopolskim.

Najnowsze wiadomości

Powiedz o nas znajomym

Facebook Twitter Youtube Instagram

©2025 440Staszic wszystkie prawa zastrzeżone