poeta, prozaik, adwokat, działacz literacki
Urodził się 11 stycznia 1902 roku w Piatydniach na Wołyniu, w rodzinie ziemiańskiej Tadeusza i Bronisławy z Iżyckich. W wyniku zawieruchy wojennej w 1915 roku wraz z rodziną opuścił rodzinny majątek i zamieszkał w Żytomierzu, a od 1919 kontynuował naukę w Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie, które ukończył w 1921 roku. W tym okresie rozpoczął również twórczość poetycką – publikował w uczniowskim czasopiśmie Młodzież, którego był współredaktorem.
Po zdaniu matury podjął studia prawnicze na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Jednocześnie rozwijał działalność literacką – współredagował czasopisma Lucifer (1921–1922) i Reflektor (1923–1925), związane z awangardowym środowiskiem młodolubelskiej cyganerii. Po studiach odbył aplikację sądową (1926), uczył łaciny w gimnazjum Róży Szperowej w Lublinie, a w 1931 roku otworzył kancelarię adwokacką w Krasnymstawie.
Mimo zaangażowania w życie zawodowe, nieprzerwanie uczestniczył w działalności literackiej. Był współautorem Szopek Lubelskich oraz jednym z pierwszych członków Związku Literatów w Lublinie, zainicjowanego przez Józefa Czechowicza i Franciszkę Arnsztajnową. Utrzymywał ścisłe kontakty z lubelskim środowiskiem literackim, organizując wieczory autorskie i uczestnicząc w lokalnych inicjatywach kulturalnych.
Po II wojnie światowej zamieszkał na stałe w Lublinie. Aktywnie działał w środowisku literackim jako prezes lubelskiego oddziału Związku Literatów Polskich, współzałożyciel Spółdzielni Wydawniczej i członek rady programowej Wydawnictwa Lubelskiego. Zasiadał w kolegium redakcyjnym Kameny i przez wiele lat przewodniczył Komisji Kultury Wojewódzkiej Rady Narodowej.
W latach 60. zrezygnował z pracy zawodowej, poświęcając się literaturze. Wydał tomiki poetyckie (Siedem dawnych wierszy, Wczoraj i przedwczoraj) oraz wspomnieniowe książki: Most nad czasem (1963, nagroda miasta Lublina), Spotkanie z Kazimierzem (1965), Tajemnica kawiarni „U Aktorów” (1970). Jego poezja nawiązywała do tradycji futuryzmu, Skamandra i awangardy, nasycona była atmosferą przedwojennego Lublina. Jako literat i gawędziarz cieszył się sympatią środowiska. Józef Czechowicz poświęcił mu fraszkę Konradyn.
Był miłośnikiem książek i bibliofilem. Swój księgozbiór zapisał Muzeum Józefa Czechowicza. Zmarł 25 lipca 1970 roku w Lublinie. Spoczywa na cmentarzu przy ul. Lipowej. Był mężem Krystyny, aktorki.
Pseudonimy literackie: Ptak Tomasz, Ziemic Sergiusz
Najważniejsze dzieła: Most nad czasem, Spotkanie z Kazimierzem, Tajemnica kawiarni „U Aktorów”
Nagrody: Nagroda miasta Lublina (1963), Nagroda Wojewódzka (1967)