Zdjęcie dokumentu – arkusza ewidencyjnego sporządzonego przez struktury konspiracyjne z czasów II wojny światowej. Widoczne rubryki z danymi osobowymi, wypełnione ręcznie. Imię i nazwisko: Mieczysław Biernacki, pseudonim „Żyrafa”, urodzony 27.09.1891 w Równem. Widoczne informacje o stopniach wojskowych, miejscu zamieszkania oraz podpis.

Biernacki Mieczysław Kwiryn (1891–1959)

wybitny matematyk, żołnierz, organizator lubelskiego ośrodka matematycznego

Urodził się 30 marca 1891 roku w Lublinie w rodzinie znanego lekarza Mieczysława Biernackiego i Zofii z Weysflogów. Uczestnik strajku szkolnego w 1905 roku, maturę uzyskał w 1909 roku w Prywatnej Szkole Filologicznej im. Staszica w Lublinie. Rozpoczął studia chemiczne na Uniwersytecie Jagiellońskim, jednak w 1911 r. został wydalony za udział w protestach przeciwko klerykalizacji uczelni. Następnie wyjechał do Paryża, gdzie rozpoczął studia matematyczne na Sorbonie.

W 1914 r. ochotniczo zaciągnął się do armii francuskiej. Brał udział w walkach na froncie zachodnim, gdzie był dwukrotnie ciężko ranny i zatruty gazem bojowym. W 1918 r. wstąpił do Armii Polskiej we Francji pod dowództwem gen. Hallera i wraz z nią powrócił do Polski. Po wojnie kontynuował studia matematyczne na Sorbonie, które ukończył w 1923 r. W 1928 r. uzyskał doktorat nauk matematycznych pod kierunkiem prof. Paula Montela.

Po powrocie do kraju pracował krótko na Uniwersytecie Stefana Batorego w Wilnie. Od 1929 r. był profesorem nadzwyczajnym Uniwersytetu Poznańskiego, od 1937 – profesorem zwyczajnym. W czasie okupacji niemieckiej przebywał w Lublinie, gdzie prowadził tajne nauczanie. Po wyzwoleniu pozostał w mieście i odegrał kluczową rolę w tworzeniu Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej – od 1 listopada 1944 r. był profesorem i kierownikiem Katedry Matematyki. Od 1952 r. kierował zespołem katedr matematyki na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii UMCS.

Był autorem 87 prac naukowych, w tym fundamentalnych opracowań z teorii funkcji zespolonych oraz dwutomowego podręcznika geometrii różniczkowej. Wykształcił wielu wybitnych uczniów, wśród nich m.in. Jana Krzyża. Uchodzi za jednego z twórców polskiej szkoły analizy zespolonej.

Zmarł 21 listopada 1959 r. w Lublinie. Pochowany został na cmentarzu przy ul. Lipowej. Na nagrobku umieszczono napis: „Twórca lubelskiego ośrodka matematycznego”.

Odznaczenia i nagrody:

  • Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski
  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski
  • Złoty Krzyż Zasługi
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej
  • Krzyż Oficerski Legii Honorowej (Francja)
  • Nagroda im. Stefana Banacha (1947)
  • Państwowa Nagroda Naukowa II stopnia (1950)

Znani Absolwenci