duchowny katolicki, prawnik kanonista, profesor KUL, biskup pomocniczy lubelski,
rektor Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego
Urodził się 28 czerwca 1931 roku w Ignacowie koło Bełżyc. W czasie II wojny światowej uczęszczał do gimnazjum w Lublinie, a maturę uzyskał w 1950 roku w Państwowym Liceum im. Stanisława Staszica. Wstąpił do Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie, gdzie odbył sześcioletnie studia teologiczno-filozoficzne. Święcenia kapłańskie przyjął 17 grudnia 1955 roku.
Studiował na Wydziale Prawa Kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, uzyskując magisterium w 1958 roku. W kolejnych latach pełnił funkcje notariusza Kurii Biskupiej, redaktora „Wiadomości Diecezjalnych”, prefekta w Technikum Drogowym, a od 1963 roku – sędziego Sądu Biskupiego. W tym czasie kontynuował pracę naukową, zdobywając doktorat na podstawie pracy Sprawa zakonów w Polsce w wieku oświecenia. Po habilitacji w 1972 roku został docentem, a następnie kierownikiem Katedry Prawa Publicznego i Źródeł Prawa Kanonicznego na KUL. W 1978 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego.
Prowadził również wykłady z prawa kanonicznego w Seminarium Duchownym, wychowując dziesiątki magistrantów i doktorantów. Działał aktywnie w strukturach uniwersyteckich – był rzecznikiem dyscyplinarnym, członkiem Senatu, dziekanem Wydziału Prawa Kanonicznego (1974–1977), a od 1977 roku – zastępcą prorektora KUL ds. młodzieży.
7 maja 1982 roku został mianowany przez Jana Pawła II biskupem pomocniczym lubelskim i biskupem tytularnym Equilio. Sakrę biskupią przyjął 30 maja 1982 roku w katedrze lubelskiej. Rok później – 20 maja 1983 roku – został wybrany rektorem Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego. Kierował uczelnią w trudnym okresie politycznym lat 80., umacniając jej pozycję akademicką i międzynarodową. Do jego największych osiągnięć należy organizacja wizyty papieża Jana Pawła II na KUL w czerwcu 1987 roku. Z powodów zdrowotnych zrezygnował z urzędu rektora w 1988 roku.
Jego dorobek naukowy koncentrował się na dziejach prawa kościelnego w Polsce – był autorem wielu monografii i artykułów naukowych, szczególnie z zakresu organizacji i kompetencji sądownictwa kościelnego. Łączył precyzję naukowca z głęboką duchowością i umiejętnością inspirowania uczniów do samodzielnych badań.
Zmarł nagle 3 lipca 1992 roku podczas urlopu w Zakopanem. Został pochowany w Lublinie.
