Czarno-białe zdjęcie starszego mężczyzny o białych włosach i poważnym wyrazie twarzy. Ubrany w golf i marynarkę. Patrzy prosto w obiektyw, z zamkniętymi oczami, co nadaje zdjęciu charakter refleksyjny. Zdjęcie portretowe z neutralnym, nieostrym tłem.

Du Chateau Stefan (1908–1999)

architekt wizjoner, konstruktor przestrzenny, promotor kultury polsko-francuskiej

Urodził się 30 sierpnia 1908 r. w Solwyczegodzku na Syberii, w rodzinie polskiego zesłańca o francuskich korzeniach. Po powrocie do Polski wychowywał się we Władzinie koło Hrubieszowa, gdzie narodziło się jego wieloletnie przywiązanie do tej ziemi. Edukację średnią kontynuował w Hrubieszowie i w Państwowym Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie, które ukończył w 1929 roku.

Studiował architekturę na Politechnice Lwowskiej. Przerwała je wojna, w której brał czynny udział – najpierw w kampanii wrześniowej, potem we Francji. Po klęsce został wzięty do niewoli i przetrzymywany w Oflagu IV D w Hoyerswerdzie. Po wojnie kontynuował studia architektoniczne w Londynie i Paryżu.

Zamieszkał we Francji i w 1953 r. otrzymał obywatelstwo francuskie. W Paryżu założył własną pracownię architektoniczną, która stała się przystanią dla wielu polskich architektów i inżynierów. Specjalizował się w awangardowych konstrukcjach rurowych z aluminium, nazywanych constructions tubulaires. Projektował futurystycznie i funkcjonalnie, często wyprzedzając swoją epokę. W jego dorobku znalazły się tysiące projektów na całym świecie: od stadionów, przez lotniska, po meczety i wieżowce – m.in. słynna szklana piramida wieńcząca „Ołówek” w Lyonie.

Wykładał na Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu oraz Uniwersytecie w Montrealu. Otrzymał wiele prestiżowych nagród i tytułów: m.in. Grand Prix Nationale Spirale d’Innovation, medal Akademii Architektury w Paryżu, tytuł kawalera Orderu Narodowego Zasługi, tytuł honoris causa Uniwersytetu w Surrey i honorowego profesora Politechniki Warszawskiej.

Prywatnie był pasjonatem malarstwa oraz kolekcjonerem broni, szczególnie napoleońskiej. W 1989 r. ufundował w Hrubieszowie Fundację Kultury i Przyjaźni Polsko-Francuskiej im. Stefana i Krystyny Du Chateau, wspierającą edukację, naukę języka francuskiego oraz badania archeologiczne regionu. Zmarł 2 czerwca 1999 r. w Paryżu. Pochowany został na cmentarzu w Montmorency – wśród wielu znakomitych Polaków

Znani Absolwenci