chemik, profesor Politechniki Warszawskiej, oficer AK, prorektor, kronikarz uczelni
Urodził się 10 września 1918 roku w Zochcinie koło Opatowa. Absolwent Państwowego Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie (1936). Po maturze odbył służbę wojskową w Szkole Podchorążych Rezerwy Artylerii we Włodzimierzu Wołyńskim. W kampanii wrześniowej 1939 roku walczył jako plutonowy podchorąży. Wzięty do niewoli przez Armię Czerwoną, zdołał zbiec z transportu i powrócił w rodzinne strony.
W 1940 roku został członkiem wojskowego wywiadu ZWZ/AK – siatki „Lombard”, rozpracowującej przemysł zbrojeniowy III Rzeszy. Działał pod pseudonimem „Andrzej”, kierując siecią wywiadowczą na terenie Generalnego Gubernatorstwa i Śląska. Awansował do stopnia majora Armii Krajowej. Równolegle, w warunkach okupacyjnych, kontynuował studia chemiczne, które ukończył w 1946 roku na Politechnice Warszawskiej. Z uczelnią tą związał całe swoje życie zawodowe.
Od 1946 roku był asystentem na PW, w latach 1950–1967 adiunktem i wykładowcą w Katedrze Projektowania Technologicznego. Pracę doktorską obronił w 1960 roku, habilitował się w 1966 roku. Od 1967 roku kierował Katedrą, a następnie Zakładem Inżynierii Systemów i Inżynierii Chemicznej. W 1972 roku otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego, w 1981 – profesora zwyczajnego. W latach 1981–1985 pełnił funkcję prorektora Politechniki Warszawskiej ds. studenckich. Do 1991 był dyrektorem Instytutu Inżynierii Chemicznej, pozostając po przejściu na emeryturę w bliskim kontakcie z uczelnią.
W dorobku naukowym prof. Kaweckiego znajduje się ponad 90 publikacji z zakresu inżynierii chemicznej, chemii nieorganicznej i fizykochemii procesów technologicznych. Był współtwórcą polskiej technologii kwaśnego wytwarzania tlenku glinu z surowców nieboksytowych, autorem patentów i podręczników akademickich, w tym m.in. Technologia chemiczna nieorganiczna (1948) i Podstawy ogólne technologii chemicznej (1973).
W ostatnich latach życia poświęcił się dokumentowaniu dziejów uczelni – jest autorem kroniki Politechniki Warszawskiej z lat 1965–1990.
Za swoją działalność wojenną i naukową został odznaczony m.in. Krzyżem Walecznych, Krzyżem Armii Krajowej, Medalem za udział w wojnie 1939 roku oraz Odznaką Weterana Walk o Niepodległość.
Zmarł 16 maja 2000 roku w Warszawie. Spoczywa na Cmentarzu Komunalnym Północnym.