Ikona - Mężczyzna

Bąk Jan

pedagog-filolog klasyczny (1890 – 1942)

Urodził się 16.12.1890 r. w Olszycach, w dawnym woj. krakowskim. Kształcił się w Jaśle. W tamtejszym Gimnazjum Państwowym zdał egzamin dojrzałości w 1911 r. Następnie studiował w Wydziale Filozofii Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Do roku 1917 służył w wojsku austriackim w stopniu podchorążego piechoty. W latach 1918-1921 pracował jako nauczyciel języka łacińskiego w prywatnym Gimnazjum w Baratowie. Następnie do 1931 r. wykładał łacinę w Państwowym Gimnazjum im. W. Jagiełły w Krasnymstawie. Dokształcał się na kursach we Lwowie i w 1928 r. otrzymał dyplom nauczyciela szkół średnich ogólnokształcących i seminaryjnych. W roku 1933 rozpoczął pracę w I Gimnazjum Państwowym im. St. Staszica w Lublinie i kontynuował ją do 1939 r. Po aresztowaniu dyrektora szkoły – Tadeusza Maniewskiego prowadził Szkołę do chwili jej likwidacji. Aresztowany przez Gestapo był więźniem Zamku Lubelskiego. Wysłany 12.10.1942 r. do Dachau zginął w komorze gazowej.