filozof, pedagog, krytyk i tłumacz literatury (1817 – 1901)
Urodził się 18.05.1817 r. w Kozłówce koło Lubartowa. W 1836 r. ukończył Gimnazjum Gubernialne w Lublinie i jako stypendysta Królestwa Polskiego został skierowany do Instytutu Pedagogicznego w Moskwie. Przez 4 lata studiował filologię klasyczną. Po powrocie do Lublina podjął pracę młodszego nauczyciela języka polskiego i łaciny w tutejszym Gimnazjum. Jednocześnie rozwijał twórczość literacką i naukową. W 1861 r. został wykładowcą na kursach przygotowawczych do Szkoły Głównej Warszawskiej. W 1862 r. był już adiunktem na Wydziale Filologiczno-Historycznym w Szkole Głównej. Przez dwa lata przebywał w Niemczech. Doktoryzował się w Jenie w 1863 r. W 1864 r. wrócił do Warszawy i podjął pracę nauczyciela w IV Gimnazjum w Warszawie. Od 1883 r. był sekretarzem redakcji Encyklopedii Wychowawczej. Był autorem wielu prac z dziedziny pedagogiki i językoznawstwa. W pracy ,,Nauczyciel ze stanowiska moralnego i naukowego” dowodził wyższości wychowania publicznego, przygotowującego jednostkę dla społeczeństwa i narodu – nad-wychowaniem domowym. Za cel nauczania uważał rozwinięcie umysłu, nie zaś przekazanie wielu wiadomości. Służyć temu miały – logika, filozofia i historia. Zwracał też uwagę na umiejętność dobrego wysławiania się. Tłumaczył m.in.: Berkeleya, Brandosa, Byrona i Goethego. Opracował ,,Dzieje literatury angielskiej”. Zmarł 15.12.1901 r. w Warszawie.