Typ zdjęcia: Czarno-biała, archiwalna fotografia portretowa owalna. Perspektywa: Ujęcie klasyczne, frontalne, od pasa w górę. Opis postaci: Na zdjęciu znajduje się starszy mężczyzna siedzący w formalnej pozie. Jego postawa jest spokojna i dostojna. Twarz ma poważny wyraz, usta zamknięte, oczy patrzą prosto w obiektyw. Mężczyzna ma jasne, prawdopodobnie siwe, falowane włosy, które sięgają uszu i delikatnie odstają. Włosy są rozdzielone z lewej strony głowy. Czoło jest wysokie, policzki lekko zapadnięte, podkreślające wiek postaci. Na twarzy nie ma zarostu. Ubiór: Mężczyzna ubrany jest w ciemny, elegancki, prawdopodobnie wełniany surdut (rodzaj marynarki typowej dla XIX wieku). Pod spodem widoczna jest biała koszula z wysokim kołnierzykiem oraz jasna muszka lub kokarda pod szyją. Z lewej strony marynarki wystaje biały róg chusteczki z kieszonki na piersi. Pozycja rąk: Jego prawa ręka opiera się swobodnie na udzie, z lekko zgiętymi palcami skierowanymi w dół. Lewa ręka również zgięta, spoczywa na oparciu fotela lub kolanie, z palcami ułożonymi naturalnie. Tło i kadr: Tło jest jednolite, ciemne, co wyraźnie kontrastuje z jasnymi partiami ubioru i twarzy. Cała fotografia została wykadrowana w formie owalnej, co nadaje jej charakterystyczny, historyczny wygląd – typowy dla portretów z XIX wieku. Wyraz ogólny zdjęcia: Zdjęcie ma poważny, oficjalny charakter. Stylizacja i forma przedstawienia sugerują, że jest to fotografia znanej, być może historycznej postaci – wykonana zapewne w studiu fotograficznym. Ujęcie ma na celu ukazanie dostojności, powagi i statusu społecznego portretowanego.

Skłodowski Józef

pedagog, bibliotekarz, przyrodnik(1804 – 1882)

Urodził się 19.03 1804 r. w Składach (pow. ostrołęcki) W 1823 r uko11czyl gimnazjum w Łomży. W latach 1823-1829 studiował na UW prawo oraz równolegle nauki przyrodnicze. Pracował jako nauczyciel w Białej Podlaskiej, Warszawie, Kielcach, Mariampolu i Łomży. Od 1840 r. przez 4 lata był inspektorem szkół gimnazjalnych w Łukowie. Po przeniesieniu się do Siedlec, został w 1849 r. zastępcą dyrektora gimnazjum. W 1851 r. został dyrektorem Lubelskiego Gimnazjum Gubernialnego, lubelskiej szkoły realnej oraz opiekunem szkół niższego szczebla guberni lubelskiej. Zaangażował najlepszych w Królestwie wykładowców nauk przyrodniczych i zapewnił wysoki poziom nauczania szczególnie w tym zakresie. Otoczył opieką zbiory biblioteczne i udostępnił je mieszkańcom Lublina. Za jego kadencji wybudowano nowy budynek szkolny przy obecnej ul. Narutowicza. Cieszył się wielkim autorytetem wśród uczniów, nauczycieli i inteligenckiego środowiska miasta. W 1862 r. przeniesiony został przedwcześnie na emeryturę, ponieważ nie zapobiegał patriotycznym manifestacjom młodzieży. Zamieszkał u swojego kuzyna w Zawieprzycach. Posiadał honorowy tytuł radcy kolegialnego. Zmarł 21.08.1882 r. w Zawieprzycach. Pochowany jest w Kijanach.