pedagog, filolog, filozof(1883 – 1937)
Urodził się 22.08.1883 r. w Nowym Sączu. Uczęszcza! tam do szkoły wydziałowej. W 1844 r. przeniósł się do Krakowa, gdzie w 1901 r. ukończył Gimnazjum św. Anny i podjął studia na Wydziale Filozoficznym UJ. W 1903 r. wyjechał do Berlina i tam studiował filozofię i psychologię. W latach 1904-1907 przebywał w Monachium, studiując na tamtejszym uniwersytecie pod kierunkiem profesorów: Th. Lipps’a i H. Cornelins’a. Po powrocie do Krakowa złożył egzaminy ścisłe z filozofii i historii sztuki. Po przedstawieniu pracy „Poglądy Johna Stuarta Milla na przyczynowość”, otrzymał w 1908 r. stopień doktora filozofii. W okresie studiów związany był silnie z ruchem młodopolskim. Bywał stałym bywalcem „Jamy Michalikowej”. Wszechstronnie wykształcony władał doskonale językiem niemieckim i francuskim. Od 1919 r. uczył w Gimnazjum im. St. Staszica w Lublinie języka francuskiego. Prowadził też zajęcia z propedeutyki filozofii, a w latach 1923-1924 był opiekunem Kółka Filozoficznego. Okresowo uczył też języka niemieckiego. Esteta w każdym calu, wybitny intelektualista, znawca kultury zachodniej, zwłaszcza romańskiej, oraz z zamiłowania filozof, był znakomitym pedagogiem. Wymagający wobec uczniów, nie szczędził swego zaangażowania w proces dydaktyczny, a wykładane w szkole dyscypliny podniósł do wysokiej rangi. Poza szkołą był lektorem języka i literatury niemieckiej na KUL. Uczestniczył w pracach Towarzystwa Filozoficznego w Krakowie i Lublinie. Działał społecznie na terenie TNSW oraz na rzecz nauczycieli cierpiących niedostatek. Zmarł nagle 24.10.1937 r. w Lublinie. Pochowano go w Leżajsku.