nauczyciel, historyk(1901 – 1971)
Urodził się 21.12.1901 r. w Kętach. Był synem dyrektora tamtejszego gimnazjum. Tam też ukończył szkołę powszechną i gimnazjum. W przełomowych latach 1918-1920 rodzina Kalinowskich włączyła się aktywnie w walkę o odzyskanie i utrzymanie niepodległości – w listopadzie 1918 r. młody Tadeusz brał udział w rozbrajaniu Niemców w Warszawie, a Jego ojciec walczył i zginął w obronie Lwowa w 1919 r. Po ukończeniu Wyższego Kursu Nauczy cielskiego w Wilnie w 1930 r., podjął pracę w Dratowie k/Łęcznej. Następnie uczył kolejno w szkołach w Wólce Rokickiej, Kulczynie i Chojnie Nowym. Pod koniec lat 30-tych zapisał się na studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim i ukończył ja już w okresie okupacji hitlerow skiej. We wrześniu 1939 r. będąc kierownikiem szkoły powszechnej w Lipówkach, zorganizo wał grupę ludzi do walki z desantem niemieckim. Musiał uciekać, a następnie ukrywał się pra cując jako instruktor tytoniowy. W tym czasie rodzina przeniosła się do Lublina. Należał do Armii Krajowej i uczył na tajnych kompletach historii i języka polskiego.
Po wyzwoleniu uczył w Gimnazjum i Liceum im. Hetmana Jana Zamojskiego w Lubli nie oraz Szkole Vetterów. Oprócz pracy nauczycielskiej pełnił różne kierownicze funkcje w nadzorze pedagogicznym – był inspektorem szkolnym w Kraśniku i Lublinie, a także naczelni kiem wydziału w Kuratorium Oświaty. Na początku lat 50-tych przeniósł się do Gimnazjum i Liceum im. St. Staszica. Uczył historii,która była pasją Jego życia. Angażował się również w pracę pozalekcyjną, prowadząc zespół muzyczny i uczestnicząc w zbiórkach, wycieczkach oraz obozach drużyny harcerskiej „Błękitnej Jedynki”. W „Staszicu” uczył do mon=mentu przejścia na emeryturę w 1969 r. Pracował także w niepełnym wymiarze godzin jako nauczy ciel historii w Przyzakładowej Zasadniczej Szkole Zawodowej na ulicy Garbarskiej.
Zmarł 21.08.1971 r. w Lublinie.
