pedagog, katecheta (1884 – 1942)
Urodził się 08.04.1884 r. w Warszawie. Po ukończeniu Gimnazjum Rontalera w Warszawie wstąpił do Seminarium Duchownego w Lublinie. Święcenia kapłańskie przyjął w 1908 r., po czym przez 6 lat studiował teologię moralną w Insbruku. Po powrocie, w 1914 r. został rektorem lubelskiego kościoła św. Piotra, oraz prefektem w Gimnazjum im. St. Staszica. Uczył też języka niemieckiego i zastępował dyrektora. Uczył też łaciny w Seminarium Duchownym. W 1915 r. założył męskie Gimnazjum Realne im. Hetmana J. Zamojskiego, którego dyrektorem był do 1933 r. Założył tam 4 Lubelskie Drużyny Harcerzy. W latach 1933-1935 prowadził Gimnazjum Biskupie , później zaś był rektorem kościoła powizytkowskiego. Ksiądz Gostyński otrzymał od Papieża Piusa XI tytuł Szambelana. Był też kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej Lubelskiej. Po wybuchu wojny, w rocznicę Święta Niepodległości 11.11.1939 r. odprawił mszę za Ojczyznę i wygłosił porywające kazanie patriotyczne. Aresztowany 11.O1.1940 r. przebywał pół roku na Zamku Lubelskim. Przewieziono go do obozu w Sachsenhausen, a następnie do Dachau. Poniósł śmierć w komorze gazowej 06.05.1942 r. 13.06.1999 r. Papież Jan Paweł II beatyfikował ks. Gostyńskiego.