pedagog, germanista i anglista(1903 – …)
Urodził się 14.01.1903 r. w Radawcach na Bukowinie w Rumunii. W latach 1914- 1917 uczęszczał do gimnazjum im. K. Szajnochy we Lwowie, maturę uzyskał w 1922 r. w Radawcach. Studiował na Wydziale Filozoficznym w Wiedniu, a następnie na UJ w Krakowie. W 1927 r. zdał egzamin państwowy z języka niemieckiego jako głównego oraz angielskiego jako dodatkowego. W 1927 r. rozpoczął pracę nauczycielską w Tomaszowie Lub. W 1929 r. odbył służbę wojskową, kończąc ją w stopniu plutonowego podchorążego. W 1930 r. zdał egzamin pedagogiczny i uzyskał dyplom nauczyciela szkół średnich. Odbył też w Austrii kurs dla germanistów jako stypendysta Min. WRiOP. W 1933 r. podjął pracę nauczyciela języka niemieckiego w Gimnazjum im. St. Staszica w Lublinie. Dzięki uzdolnieniom pedagogicznym i organizacyjnym postawił naukę języka niemieckiego na wysokim poziomie. Zorganizował w szkole koło germanistyczne. Został, dzięki swym wysokim kwalifikacjom, kierownikiem okręgowego ogniska metodycznego języka niemieckiego. Był też członkiem za rządu Koła Polskiego Towarzystwa Neofilologów. Zarówno w Tomaszowie jak i w Lublinie był opiekunem organizacji uczniowskich. Był członkiem BBWR, Towarzystwa Przyjaciół Związku Strzeleckiego, Towarzystwa Czerwonego Krzyża, LOP, Ligi Morskiej i Kolonialnej oraz ZNP. W okresach wakacyjnych wiele podróżował po Europie. W sierpniu 1939 r. przebywał w Anglii. Będąc podporucznikiem rezerwy wrócił do kraju. W czasie okupacji pod przybranym nazwiskiem Dąbrowski przebywał w Warszawie. Po wojnie proponowano mu katedrę języka niemieckiego pod warunkiem wstąpienia do PZPR. Odmówił i wyjechał do USA. Jego dalsze losy są nieznane.