duchowny katolicki, biskup lubelski, nauczyciel, organizator życia społecznego i szkolnictwa (1786 – 1863)
Urodził się 19 lipca 1786 roku w Woli Modliborskiej w powiecie janowskim. Edukację gimnazjalną odebrał w Zamościu i Lwowie, po czym wstąpił do Seminarium Duchownego w Lublinie. W 1809 roku przyjął święcenia kapłańskie. Rozpoczął posługę duszpasterską jako wikariusz w Stężycy, a następnie został kaznodzieją kolegiaty św. Mikołaja w Lublinie oraz promotorem arcybractwa Świętej Trójcy przy kaplicy zamkowej. Równolegle podjął działalność dydaktyczną – uczył religii i języka niemieckiego w lubelskiej Szkole Wojewódzkiej. Związany z oświatą i wychowaniem, zyskał opinię gorliwego nauczyciela i światłego kapłana. W 1815 roku został proboszczem w Kurowie, gdzie pełnił tę funkcję przez 38 lat. Cieszył się szacunkiem wiernych i zaufaniem dworu Czartoryskich w Puławach. Wincenty Pieńkowski angażował się również w życie społeczne i obywatelskie regionu – był sędzią pokoju powiatu kazimierskiego oraz marszałkiem zgromadzenia obwodu lubelskiego. Jako duchowny konsekwentnie łączył działalność duszpasterską z troską o rozwój lokalnego szkolnictwa i instytucji publicznych. W 1829 roku został kanonikiem honorowym, a w 1837 kanonikiem gremialnym Kapituły Katedralnej Lubelskiej. W latach 1845–1852 pełnił funkcję administratora diecezji lubelskiej, a w 1853 roku został mianowany jej ordynariuszem. Sakrę biskupią przyjął 31 lipca 1853 roku. Mimo lojalności wobec władz, pozostawał życzliwy sprawom narodowym i niepodległościowym, starając się jednak unikać bezpośredniego zaangażowania politycznego. Jako biskup kierował diecezją w trudnym okresie historycznym, wykazując się roztropnością, rozwagą i opieką nad duchowieństwem oraz instytucjami religijnymi. Był członkiem Rady Stanu Królestwa Kongresowego. Zmarł 21 listopada 1863 roku w Lublinie, w ostatnich miesiącach Powstania Styczniowego. Zapamiętany został jako dobry duszpasterz, nauczyciel i patriota czynu codziennego – wierny Kościołowi, a zarazem oddany sprawom wspólnoty narodowej i lokalnej.