Ikona - Mężczyzna

Dawid (Dawidowski) Wincenty

nauczyciel, konspirator, zesłaniec, literat (1816-1897)

 Urodził się 03.04.1816 w Szczebrzeszynie. Gimnazjum Męskie ukończył w Lublinie. W latach 1837-1841 studiował na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu w Petersburgu. W 1841 r. rozpoczął pracę pedagogiczną w Suwałkach, a w 1842 r. otrzymał posadę nauczyciela w Gimnazjum Lubelskim, gdzie wykładał nauki filologiczne, później zaś historię i geografię. Po ujawnieniu jego kontaktów z Konspiracyjnym Stowarzyszeniem Ludu Polskiego został w 1843 r. aresztowany i osadzony w Cytadeli. W śledztwie obciążył winą wielu spiskowców i sam zamiast na katorgę, skazany został na służbę jako prosty żołnierz w korpusie kaukaskim. Brał udział w ekspedycjach przeciwko Czeczeńcom walczącym o niepodległość. Odznaczony za dzielność, został zwolniony w 1853 r. z wojska. Przebywał w Warszawie, a od 1857 r. przyjął stanowisko nauczyciela powiatowej szkoły realnej. W 1862 r. wrócił do przekształconego gimnazjum gubernialnego w Lublinie. W 1872 r. przeniesiono go do Płocka. Na emeryturę przeszedł w 1873 r. i osiedlił się w Warszawie. Pracując w Lublinie pisał utwory poetyckie i wspomnieniowe z okresu kaukaskiego. Wydał kilka prac z dziedziny dydaktyki. Przyczynił się do powstania i rozwoju pierwszych dzienników i czasopism lubelskich, do których pisywał i je współredagował. Zmarł 15.03.1897 r. w Warszawie.