pedagog, historyk, geograf, regionalista, bibliofil (1899 – 1980)
Urodził się 31 grudnia 1899 roku w Rzeszowie (wg innych źródeł – 1 stycznia 1899 r. w Staromieściu k. Rzeszowa). Po ukończeniu gimnazjum klasycznego w Przemyślu w 1917 roku, rozpoczął studia teologiczne w Seminarium Duchownym w Drohobyczu. W 1921 roku przyjął święcenia kapłańskie i przez kilka lat pełnił funkcję wikariusza w Drohobyczu i Krakowie. W 1922 roku rozpoczął studia historyczne, a następnie również geograficzne na Uniwersytecie Jagiellońskim, które uzupełniał w Wiedniu. W tym czasie zrezygnował ze stanu duchownego, w 1926 roku zmienił nazwisko z Brydak na Wojciechowski i założył rodzinę. Doktorat z filozofii w zakresie historii uzyskał na UJ w 1930 roku. Z Lublinem związał się od 1927 roku, podejmując pracę nauczyciela w Gimnazjum im. Vetterów, a następnie w Państwowym Gimnazjum im. St. Staszica. W okresie międzywojennym wykładał również na kursach nauczycielskich i w Wiejskim Uniwersytecie Ludowym. Od 1932 roku był wizytatorem kuratorium lubelskiego, a od 1937 roku nauczycielem w Państwowym Pedagogium im. Ewarysta Estkowskiego. W czasie okupacji niemieckiej był więziony na Zamku Lubelskim (1939–1940). Po wojnie powrócił do pracy w Kuratorium Lubelskiego Okręgu Szkolnego, pełniąc funkcje wizytatora, naczelnika Wydziału Szkolnictwa Ogólnokształcącego oraz Działu Oświaty Dorosłych. Był także aktywny jako wykładowca i bibliotekarz – od 1955 roku pracował w Bibliotece UMCS, gdzie kierował m.in. Oddziałem Zbiorów Specjalnych i Działem Katalogów. Wieloletni działacz społeczny i oświatowy. Zaangażowany w działalność Towarzystwa Wiedzy Powszechnej (TWP), Towarzystwa Uniwersytetów Robotniczych (TUR), Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Towarzystwa Miłośników Lublina, Polskiego Towarzystwa Historycznego i Towarzystwa Śpiewaczego „Lutnia”. Był również prezesem Koła Miłośników Książki i Ekslibrisu w Lublinie. Zgromadził imponującą kolekcję ekslibrisów i bibliofiliów, które prezentował na wystawach i opisywał w katalogach. Współpracował z redakcją Słownika pracowników książki polskiej, opracowując 19 biogramów. Opublikował ponad 100 prac naukowych i popularyzatorskich – z zakresu geografii historycznej, dziejów osadnictwa woj. lubelskiego, historii książki i bibliofilstwa. Był współautorem przewodników po Lublinie oraz autorem mapy i studium Województwo lubelskie w drugiej połowie XVI wieku, opublikowanego w Atlasie Historycznym Polski (1966). Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1961), Medalem Komisji Edukacji Narodowej (1974), Odznaką „Zasłużony Nauczyciel PRL” (1978) oraz prestiżowym Orderem Białego Kruka ze Słonecznikiem. Zmarł 8 marca 1980 roku. Został pochowany w rodzinnym grobie na cmentarzu w Rzeszowie-Staromieściu.