duchowny, prefekt szkolny, duszpasterz lubelskiej młodzieży (1871 – 1937)
Urodził się w 1871 roku. Po ukończeniu Seminarium Duchownego i przyjęciu święceń kapłańskich rozpoczął pracę duszpasterską jako wikariusz w Puszczy Solskiej, a następnie w Kocku. W 1904 roku został mianowany sekretarzem Konsystorza Lubelskiego oraz rektorem Kościoła św. Apostołów Piotra i Pawła (dzisiejszy kościół Kapucynów przy Krakowskim Przedmieściu w Lublinie). Od 1907 roku pełnił funkcję obrońcy węzła małżeńskiego i do 1916 roku był aktywny w strukturach Kurii Biskupiej. Równolegle zaangażowany był w pracę pedagogiczną – najpierw jako prefekt w Szkole Handlowej, a od roku szkolnego 1915/1916 jako prefekt w nowo powstałym 8-klasowym Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie. Pełnił tę funkcję aż do przejścia na emeryturę w 1930 roku. Mimo zakończenia pracy w szkole, nadal pełnił obowiązki zastępcy rektora Kościoła Powizytkowskiego, kontynuując działalność duszpasterską w Lublinie. Był szanowanym i cenionym kapłanem, oddanym zarówno Kościołowi, jak i edukacji młodzieży. Zmarł 2 czerwca 1937 roku w Lublinie.
